در مقامی که کنی قصد گناه
گر کند کودکی از دور نگاه
شرم داری ز گنه در گذری
پرده عصمت خود را ندری
شرم بادت که خداوند جهان
که بود واقف اسرارِ نهان
بر تو باشد نظرش بیگه و گاه ( به تو باشد نظرش گاه به گاه )
تو کنی در نظرش قصد گناه
شعر : از شاعر نامدار : جامی
نُورُالدّین عبدالرّحمن ابن نظام الدّین احمد ابن محمد مُتخلص به جامی در سال 817 هجری قمری در خَرجِردِ جام از توابع خراسان متولد شد. .وی بعدها همراه پدرش به سمرقند و هرات (که هم اکنون از شهر ها و مناطق افغانستان است ) رفت و در آن دیار به کسب علم و ادب پرداخت. سپس به سیر و سلوک مشغول و از بزرگان طریقت شد. او نزد سلطان حسین میرزا بایقرا و وزیر فاضل او امیرعلی شیر نوایی تقربی خاص داشت. او در محرم 898 هجری قمری وفات کرد و در هرات با احترام فراوان به خاک سپرده شد. از جامی بیش از چهل اثر و تألیف سودمند و گرانبها به جای مانده است. معروفترین آثار او عبارت از هفت مثنوی به نام "هفت اورنگ" است.
** خَرگِرد (با نام معرب خَرجِرد) از روستاهای قدیمی و مهم شهرستان خواف واقع در استان خراسان رضوی ایران است.
خرگرد زادگاه شاعران پارسی‌گو عبدالرحمن جامی و هاتفی خَرجِردی است. از اماکن مهم آن نظامیه خَرگِرد بوده‌است.
تاریخ : شنبه 96/6/4 | 3:42 عصر | نویسنده : سیذ اصغر سعادت میرقدیم | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
